Er is bruggen verrassend vanwege zijn hoogte, zoals de Beipanjiang, de hoogste brug ter wereld; andere omdat ze een echt juweel van techniek zijn, zoals de Brug over de Grondwet van 1812 in Cádiz; en anderen vanwege zijn schoonheid, zoals de bruggen van Europa die we je een tijdje geleden lieten zien. Degene die we je hieronder laten zien, onderscheidt zich niet alleen esthetisch, maar omdat het elk jaar wordt vernieuwd door een merkwaardige rite die afkomstig is uit de Inca-periode.
We verwijzen naar Q’eswachaka, een hangbrug gemaakt van plantaardige vezels die is gelegen aan de rivier de Apurímac, in de provincie Canas, in het departement Cuzco, in het zuiden van Peru. Wilt u meer details ontdekken? Nou, je weet wat je moet doen! Mis niets wat we je hieronder vertellen!
Sinds Inca-tijden
De Peruaanse brug die we je vandaag laten zien, verrast door meerdere factoren. Een daarvan is dat het al bestaat sinds het Inca- of Inca-tijdperk, dat bloeide in de Andes-zone van het subcontinent tussen de XV en XVI eeuw, en ongeveer 2 miljoen vierkante kilometer beslaat tussen de jungle Amazon en de Stille Oceaan. Ook opmerkelijk is het feit dat het jaarlijks wordt vernieuwd, vooral omdat het onderhoud ervan wordt uitgevoerd door een merkwaardige rite die wordt uitgevoerd door gemeenschappen van Winch'iri, Chaupibanda, Ccollana Quehue en Perccaro.
Het vernieuwingsritueel
Zoals we al zeiden, wordt deze brug elk jaar vernieuwd door verschillende Quechua-boerengemeenschappen. Ze doen het met grondstoffen en technieken traditioneel die uit de Inca-periode komen. En denk niet dat het werk dat ze jaarlijks doen alleen maar dient om dit communicatiemiddel in goede conditie te houden, maar eerder dat het gemeenschappen helpt de onderlinge banden te versterken. Bovendien wordt de brug beschouwd als een heilig symbool van de link die deze gemeenschappen verbindt met de natuur, haar geschiedenis en tradities. Daarom wordt vernieuwing gekoppeld aan rituele ceremonies.
Zoals ze op de UNESCO-website uitleggen, duurt de renovatie van de brug drie dagen en begint hij met het maaien van stro en het vlechten in zes touwen van ongeveer 70 meter lang die dienen als raamwerk voor de brug. Gezinnen voeren dit werk blijkbaar onder de toezicht van twee bouwmeesters. De volgende stap is het vastbinden van de touwen aan de oude stenen bases in de kloof. Vervolgens leiden en bewerkstelligen twee meesterwevers het weven van de brugsnaar die van beide uiteinden voortschrijdt. Als de klus geklaard is, vieren de gemeenschappen het met een feestje. De ceremonie begint elke tweede zondag van juni.
De brug
De Q’eswachaka-brug is ongeveer 28 meter lang en 1,2 meter breed en is gemaakt van plantaardige vezels, een soort stro uit de hooglanden die bekend staat als ichu. Aan de andere kant is het belangrijk op te merken dat het 50 meter hoog is. Een van de meest verrassende dingen is dat de brug beter bestand is tegen aardbevingen dan koloniale stenen bruggen. De brug is een verplichte doorgang van de Qhapaq Ñam, een netwerk van wegen dat de Inca's maakten om heel Tahuantisuyo te verenigen. Hoe kan het ook anders, UNESCO heeft deze brug opgenomen in de lijst van Immaterieel Cultureel Erfgoed van de Mensheid. Het probleem is dat beetje bij beetje minder mannen meedoen door de opkomst van andere overtuigingen in de gemeenschap. Dan laten we je bij ons achter galerij, waar u meer afbeeldingen vindt van deze merkwaardige brug in Peru. Mis het niet!
- bruggen
- 1,230
